deneme 02
Uzun yolların sonunda vardık gün doğumuna, o kadar yol gitmişiz ki dünyanın sonuna doğru; kendi sonumuzun hızlı bir felaketle yaklaştığını göremez olmuşuz. O an gelince sessiz bir bakışmayla bitirdik kırıklığımızı. Tatlı bir rüzgar esti doğudan , batışımıza doğru. Saçlarımız kıpırdandı şöyle bir sigara içelim dedik. Boğazında bir yumru oturmuş ellerin titriyordu. İçimden korkma demek gelsede en büyük korkuyu bende gördüğünü biliyordum. Öyle uzaktan uzağa bakıp geçti güneş aramızdan. Son kez gördüm yüzünü , son ışıklarda. İşte o son ışıklar hep sensin benim için.
deneme 01
Hadi oturalım birer mektup yazalım birbirimize.
Ben diyeyim ki mektupta “Çok özledim seni, kavuşamadık; hala içimde yangın yerisin. Gel unutalım geçmişi, birlikte yanalım.”
Sen de ki mektubunda: “Seni seviyorum. Özlem ve hasretle kırgın düşlerimdesin. Parça parça batıyorsun yüreğime. Yine gelsen koşarım sana.”
Sonra ikimiz de yırtıp atalım mektuplarımızı. Nasıl olsa ikimiz de gururlu ve dönülemeyecek noktadayız.