bir tutam beyhudelikle birlikte
her koşulda sen ve sen diye yaz yağmurları
kanaviçeleri büyük annelerin sandık dizgileri naftalin kafesinde
sevgilim umut daha da gizemli çünkü evinin penceresinden
görebildiğimiz köprü belki azıcık deniz kokusu burnumuzda.
limon kolonyalı zamanlarımda beni uzakta tutuşların /
omzuma sarıldığında yakamda bir çiçek gibi duruşların.
kimsesiz kalmam artık karanlıklarda
bu şifa bir aydınlık, yara diye gösterdiklerime.
senin kahveni yudumlarken aşağı düşen gözlerin /
benim gençlik çağımda uğruna otobüs biletleri ve yollar.
göreceksin biri düşman kesilecek
biri diretecek aynı ezberleri
ben her seferinde daha güçlü çırpılan kanat
ben her koşulda bebeğim seni seviyorum diyen ağız.
akşam birahanedeyiz arkadaşlarla çok geç olmuş saat
gözlerim hiç seni tek görüyor.
bazı geceler buradayım / sen de buradasın /
bilirsin bazı vakitlerde aklım başımı terk ediyor.
ama öyle çekme perdeyi istanbul’un ışıkları da sana benziyor.
