evet dünyayı bir şiir kurtarabilir
ve senin gözlerin
ve senin gözlerin gitmeyi çok iyi bilirler
bir kelam et açtığım kucaklarıma
gözlerinden okuyorum gözlerinden
hala koşabilirim oysa ki sol şeritten saçlarına
yemin olsun konuşmadı hiç kimseye dudaklarım
koklamadı kimseyi ve saat 03.20
bana dert yakışır şimdi biraz hasret
ve sana güzel uykular biraz da gurbet
haydi koşalım, tökezleyelim seninle
ben biraz düşeyim, bacaklarım uf olsun
üfleyelim seninle bir karahindibayı
üfleyelim bütün karahindibalar uf olsun
bizim memlekette;
yazları çiçekler, kışları şemsiyeler açar sevgili
ve her cumartesi ıspanak içilir istiklal’de
ve sen sevilirsin her mevsim galata kulesinde
sanırsın ki bizim memleket bizim memleket değil
bizim memlekette..
