ben her vapurda seni aramaktan
mesafeleri aşıp sana ulaşamamaktan
girdiğim denizlerde dibe çekilmekten….
yoruldum
umutlar beliriyor yarım ufuklarda
yitirdim diyorum, yitirdim…
sana olan bağlılığımı bir umutsuzluğa sığdırdım
yarınlarıma çizdim
ben her kuytu köşeye seni gizledim
gizledim de… bir türlü çıkamadım karşına
hep yarım bir gülümseme edindim yüzüme
arsız yüzsüzlüğümü gizleyebilmek için,
gizleyemedim
seni de bulamadım ya zaten beliren gülüşlerimde
seni de böyle yitirdim.
düğüm oldu kelimelerim, çözemedim
alçak gönüllülük göstermediğim oyunlarım da oldu
biraz ağır girişler de sundum zaman zaman
mavi kokan şiirler okusakta hep beraber
bir siyah barındırdık hep içimizde
ben, sana yosun tutmuş bir kalbi açamadım
geceden
ben ne fırtınamı dindirebildim
ne de rengimi maviye boyaya bildim
ağlayamadığım günler de oldu bu yüzden dilimi de çözemedim harmanladığım cümleleri kuralına uygun yazmadım
seni bu cümlelere hiçbir zaman yakıştırmadım
sarıp sarmalasamda bir daha asla
çözülemeyecek bir düğüm olduğunu fark edemedim
ben seni yine yitirdim kurduğum cümlelerde ama
cümlelerimi hiç yarım bırakmadım.