bakmaya cesaretim olmazdı bazen
bakamazdım da zaten
ne gülüşüne bırakabildim kendimi
ne gözlerine senin
kendimi bulduğum yerin
bi sonra ki köşesi benim
ait olduğın yerin
sessiz denizi senin.
ne senin yanın
ne benim yerim
ne senin elin sıcak
ve benim kalbim donuk.
ya sana dolup taşacak
aksın gitsin oysa ki sel’im
bi bak gökyüzüne sevgilim
gör ışıkların aşıklarını
nasılsa her insan yıldızsa birer
kayıp gider
insan da öyle.
yani sen de öyle ben de şöyle der
gider aşklar da yıldızlar gibi.
oysa ki
ne gülüşüne bakabilirdim ne düşüne
uzakta ki bir manzaranın tozlu çerçevesi.
bir resmin anlatabildiği tek hikaye.
başına geleceklerden haberdar aşık bir adamın hikayesi.
