Gidişin mevsimsiz iken,
Gülüşün kayısı dallarında açan çiçek.
Sesini hangi kuştan almıştın? Bülbülden mi?
Yoksa sesini sevdiğine duyuramayan Kauayiden mi?
Endamın Kız Kulesi’ni andırır
Yoksa yalnızlığın bundan mıdır?
Leyla! Adın uğruna methiyeler dizilir
Ve her biri damarlarıma kadar süzülür
Leyliye inat taze bahar saçların
Bak! Örgünü yuva bellemiş ipek kozaları
Tüm bu güzelliklerin bir anlamı olmalı Leyla
Sevenlerin Leyla olmasının bir anlamı olmalı
Sen rastgele yaratılmadın
Öylesine çıkmadın karşıma
Uzat bana ellerini
Yok… diyar diyar gezdirmem seni
Hayır hayır! Soldurma güzel yüzünü
Bak benzinde kardelenler açmış.
Sakın kapama gözlerini, ben karanlıktan korkarım
Leyla! Beni karanlıkta bırakma.