muhammet yaman

meknuz

Bir şiire nasıl başlanır bilirim.
Fakat ne gerek şimdi yazmaya.
Gökyüzünden, denizden, maviden, senden dem vurup
hüznü anlatmaya.
Gelecek, ölü bir beden inadıyla sürüklenirken ardımdan
ve gece  bihaberken gündüzden.
Meknuz can verişlerim dirilir.
Fakat ne gerek şimdi yazmaya.