mustafa gökdere

giz

Yokuşun sağında bir sokak
Uzunca bir yol kapalı çarşı gibi,
Müzeyi de andırıyor,
Tabiatın bizden gizlediği.

Sağda solda çarpık dökük evlerle dolu
Her biri ayrı ayrı renklerle boyanmış,
Bağırışları çağırışları hiç eksik olmayan,
Çocukların yalınayak çoğunlukla çırılçıplak
Gezdiği umarsız bir yer burası.
İleride bir adam,
sokağın tam ortasında
Boylu boyunca uzanmış
Birasını içiyor.

Burada bir sokak var
Tabiatın bizden gizlediği
Balta girmemiş bir orman gibi, 
İnsanların bilmediği, görmediği
Bir giz burası.

Dışlanmışlar yada unutulmuşlar derim ben buradakilere.
Demekte hakkım var;
Çoğu kişi sevmez burayı,
Tehlikeli bir yer olur zaman zaman
İnsanın içini buruk bir hüzünle doldurur.

Burada bir sokak var
Tabiatın bizden gizlediği,
Ne ağacı var ne de denizi
Güzelliğin timsali için kullandığımız
Hiçbir şey, yok burada.