başka bir evren
Tutkulu şiirler ahenkle dans ederken,
Mest olur durgun denizler gözlerinde.
Nostalji esintileri seninle hatırlanırken,
Zaman tekrar eder yeniden ellerinde.
Sana karşı koymak sanata ihanetken,
Geride bırakılan evren ihtişamını yitirir.
Şarkılar mutluluğu seninle süslerken,
Başka bir evrende başlangıcın vaktidir.
küfe
Yıldızlar taşıyor gözlerinden,
Mavi gözlü bir devirin içinde.
Farklı kıyılar denizi özlerken.
Mazi sözlü bir derdin izinde.
Körkütük sarhoş ezgiler şiirle.
Örgütlenir şarkılar düş evinde.
Dökülürken özgürlük küfenden.
Dans etmeliyiz yeniden seninle
şiirsiz sanat
İhtişamlı plak, derbeder ezgiler.
Ansızın bir infilaktı, vazgeçişler.
Örtüsüz iklimler, yersiz gizemler.
Issız bir yerde çaresizdi ümitler.
Gözlerin mavinin esrarengiz eseri.
Doğayla bir bütün karanfile tesirin.
Başka evrende gönle son seferim.
Şiirsiz sanat; düşlerin kadar derin.
iz
Zerafetinin her zerresi külfetim.
Nezaketinin devri mülkiyetimdir.
Helak ettiğin geçmişin hürriyeti.
Felaketim olan;ihanetin zafiyeti.
Seni düşünmek,zihnimin eziyeti.
İcazetinden ötürü bu hezimetim.
Sen;kördüğüme gönül zaruriyeti.
Gizlediğin izler,şiir medeniyetim.
Sükunetin içinde cennet varisim.
Emanetin cinayet seferi mevsim.
Gönderin cenk harbine havadisi.
Öğretin cahiliyete rehine sevinci.
Hususi mavi denizin gürültüsü,
Mucizesi ulvi sevgime tedavisi.
Bırak gönül evinde umut tütsün.
Şahsi iradem çağın en kallavisi.
Beşeri dillerde pürüzsüz ilimsin.
Gönül nezdinde ödünsüz ilkim.
Medeniyetin beşiğinde eşsizsin.
Güzide bir çicek,örtüsüz iklimsin.
jest
Sanat bir kadınla mest oldu.
Bahar bir kadınla jest olsun.
Kin bir kadınla derdest oldu.
Dil bir kadınla serbest olsun.
Zaman; içinde sen varsan andır.
Saka; sen varsan sesini bulandır.
Doğa; sen varsan senin hanındır.
Dünya; sen varsan köre hayattır.
zemheri
Küf tutan plaklar kadar eski şarkılar.
Üfür dağılsın bulutlar tozlu raflarına.
Zülfüne hasret yarım kalan hatıralar.
Üfür dağılsın bağrında kopan fırtına.
Geceler hep aynı, karanlık ve zemheri.
Bir sen gelirsen, değişir gönlün ezberi.
Sözcüklerin hükmü sen varsan, ebedi.
Sanat; bir sen varsan bozar dengeleri.
İlim dediğim şiir, sensizken bir külfet.
Medeniyetin beşiğinde bir yer lütfet.
Geçer hüzün mevsimi bir gün elbet.
Ebedi aşk bir yürekte hürdür ilelebet.
mavi
Geçip giden aşkın Zühre haline sürgün.
Aramıza papatyalarla bir bahar ördüm.
Yüküm ağır ve sözcüklerim hükümsüz.
Bütün bir gökyüzü gözlerinde pürüzsüz.
Bir görünüp bin kere ölmek şiirin işidir.
Büyülü bir dünyada sanat senin içindi.
Hüzünlü bir zamanın içinde kin gizlidir.
Seni izlemek mavinin özgürlüğü gibiydi.