sena karakaş

seni ilk sevdiğim yer

dünyadaki en acımasız yer seni tanıdığım yerdi, 
seni ilk sevdiğim yer.
olacaklardan habersiz kollarında hayat bulduğum,
tamamlandığım yer.
göğsümü dolduran kocaman nefes,
yüzüme vuran akşam güneşi,
sen,
en önemlisi de sen.
hayat anlam kazanıyordu.

tamamlanamıyorum artık
anlam yüklediğim şeyler,
o kocaman nefes, 
o güneş eksik geliyor artık.
göğsümü doldurmuyor nefes,
yüzüme vuran o güneş içimi ısıtmıyor artık.
seninle anlam kazanan şeyler, bi kaç ayrıntıdan ileri gidemiyor artık. 
dünyadaki en acımasız yer seni sevdiğim yerdi,
eksiktim,
anlamsızlaşıyordu her şey.