sürpriz yumurtanın içi boşmuş

yazmayalı epey olmuş. canım epeydir yanmamış ya da yanmış ben görmezden gelmişim. hep sana varmışım. epey yanmış öyle o kadar çokki yandığını unutmuşum. gökkuşağımdaki renkler siyah olmuş meğer, zamanla, teker teker görmemişim. hep sığındığım umudun arkasına sığınmışım yine, sığınmışımda umut gideli çok olmuş, sobelenmişim. kör ebe oynamışız meğer, benim gözüm hep bağlıymış, hep seni aramışım, ellerim uzanmış yakalamak için. sende uzakta durup bana gülmüşsün. hiç yakalayamayışıma. kör olmama. gülmüşsün. güzel gülersin, gülerdin, güldün. epey güldün öyle o kadar çokki yandığımı unutturmuşsun. Hammışım, yana yana pişmişim, kül olmuşum. düşün ki ilk kez bisikletim olmuş, onda da düşmüşüm, dizlerimi kanatmışım. hep düşmüşüm ama hiç vazgeçmemişim. çünkü sevmişim, sonra bisikletim çalınmış.

Next Post

modern omelas'lılar bizler miyiz?

Pts Tem 15 , 2019
Bir kent düşünün, negatif hiç bir şeyin olmadığı, insanlarının, çocuklarının mutluluk içinde yaşadığı, renkli törenlerin yapıldığı, belki teknoloijinin hiç olmadığı, ilkel bir yaşam da değil ama zorbalığa dair hiç bişey olmadığı. Uyumun, mutluluğun konuşulduğu. Ve bunların zindanda kendi pisliğinin üstünde yaşamaya terk edilmiş bir çocuk sayesinde olduğunu düşünün. Bir gün […]

ÖNE ÇIKANLAR