kibritçi kız
Annemin yamacına ilişirdim.
Elimdeki kitapları ona uzattığımda,
harflerin bana oyun oynadığı yaştaydım.
Şimdi ise acılarımla konuşmaya başladığım yaştayım.
O kızı hiç unutmadım.
Aklımın en ücra ama en sıcak köşesini ona ayırdım.
Çok yorulmuştum, durup bir dinlenmek istediğimde;
Kendimi o soğuk ücra köşede buldum.
Provası olmayan bu sahne oyununa
son kez dönüp baktım.
Ben kibritçi kızın son kibritiydim.
Umudumu bir ateş parçasına emanet ettiğimde;
Zor yandım, az ısıtım, çabuk söndüm…